Do tej pory nie odkryto jednoznacznej przyczyny pojawiania się liszaja płaskiego i właśnie dlatego leczenie tej dermatologicznej choroby skóry i błon śluzowych jest tak trudne. Obecne leczenie skupia się przede wszystkim na niwelowaniu objawów, które niestety są dosyć uporczywe dla pacjenta.
Objawy liszaja płaskiego
Liszaj płaski występuje na skórze ciała, najczęściej na dłoniach, nadgarstkach, kostkach, w okolicach pępka czy pachwinach. To niewielkie, czerwonosine krostki, które dają silne uczucie świądu. Nie pomaga również fakt, iż pojawiające się grudki dają silny świąd a ich drapanie zaostrza tylko chorobę i przenosi stany zapalne na inne obszary skóry.
Warto również dodać, że liszaj płaski pojawić się też może na błonach śluzowych jamy ustnej, spojówek oraz narządów płciowych – wtedy niewielkie krostki tworzą postać tzw. blaszek, są jasnego koloru.
Co więcej, liszaj płaski może wystąpić też na płytkach paznokciowych i mieszkach włosowych i w takiej postaci jest na razie całkowicie niewyleczalny.
Zazwyczaj liszaj płaski rozwija się stopniowo i pojawia się jedynie na poszczególnych częściach skóry ciała. Zdarza się również, że postęp choroby może być błyskawiczny a wykwity skórne pojawiają się na całej skórze ciała.
Kto cierpi na liszaja płaskiego?
Liszaj płaski dotyka najczęściej osoby po 40 roku życia, są to w szczególności kobiety. Udowodniono również, że na tego rodzaju chorobę dermatologiczną częściej cierpią osoby, które borykają się z chorobami wątroby, na przykład zapaleniem wątroby typu B bądź C czy marskością tego organu.
Sprawdź także:
Kiła – objawy i leczenie
Wiadomo także, że nie pomagają zaburzenia na tle psychicznym oraz przewlekły stres. Na liszaja płaskiego cierpią też częściej pacjenci, którzy długotrwale stosują leki z dużą zawartością soli złota.
Jak leczyć liszaja płaskiego?
Na początku warto zaznaczyć, iż poprzez nie wykrycie jednoznacznych przyczyn pojawiania się liszaja płaskiego metody leczenia nie mogą być do końca skuteczne. Zgodnie ze statystykami, aż 95% pacjentów zauważa nawrót choroby w przeciągu dwóch kolejnych lat po zakończeniu kuracji leczniczej. Właśnie dlatego tak ważne jest doświadczenie lekarzy dermatologów, którzy mają pod opieką pacjentów ze zdiagnozowanym liszajem płaskim –
„znane są czynniki prowokujące pojawienie się liszaja płaskiego, więc możemy skupić się na profilaktyce, ale też na leczeniu skutków choroby. Niezbędny jest do tego zespół wysokiej klasy specjalistów, którzy będą mogli korzystać z nowoczesnego sprzętu oraz nowinek świata nauki, który nie ustaje w poszukiwaniu skutecznych terapii, jakie pomogą poradzić sobie z tą dermatozą. W Clinica Dermatologica pracują wyłącznie lekarze, którzy doświadczenie kliniczne uzupełniają aktywnością naukową, więc na pewno będziemy w stanie dobrać terapię opartą o najnowsze osiągnięcia świata medycznego”
– zapewnia dr n. med. Igor Michajłowski z Clinica Dermatologica w Gdańsku.
Co więcej, liszaj płaski w postaci zmian na mieszkach włosowych czy płytkach paznokci jest do tej pory niewyleczalny w ogóle. W przypadku pojawienia się wykwitów skórnych na owłosionej skórze głowy może dojść do całkowitego wyłysienia chorego.
Jak wspomnieliśmy, leczenie liszaja płaskiego jest doraźne, kuracja trwa zazwyczaj 6 tygodni. Wyjątkiem jest liszaj płaski w postaci nadżerkowej bowiem tak ciężka odmiana choroby wiąże się z długotrwałym leczeniem, nawet kilkuletnim i nie zawsze skutecznym.
W leczeniu liszaja pomocne są przede wszystkim płyny, roztwory i maści do smarowania miejscowego. To sterydy, penicylina bądź gryzeofulwina. Coraz częściej rezygnuje się natomiast z leczenia kortykosteroidami ze względu na niekorzystne skutki uboczne. Wszystkie leki do smarowania miejscowego mają działanie przeciwświądowe i przeciwzapalne.