Łysienie plackowate to zapalna choroba skórna, w przebiegu której dochodzi do uszkodzenia mieszków włosowych i wypadania włosów. Prowadzi to do powstawania bardzo charakterystycznych plackowatych ognisk wyłysienia. Co ciekawe, choroba niekoniecznie musi dotyczyć owłosionej skóry głowy, może też występować na brwiach lub u mężczyzn na brodzie. Zdaniem ekspertów łysienie plackowate jest najczęstszą przyczyną utraty włosów.
Przyczyny schorzenia nie są dokładnie ustalone. Podejrzewa się, że może mieć ono podłoże autoimmunologiczne – czyli organizm traktuje mieszki włosowe jako ciało obce i stara się je zwalczyć. W wyniku tego dochodzi do powstawania zmian zapalnych, których konsekwencją jest uszkodzenie mieszków włosowych i wypadanie włosów. U pacjentów z już zdiagnozowanymi chorobami autoimmunologicznymi (bielactwo, choroba Hashimoto, toczeń rumieniowaty) rośnie ryzyko pojawienia się łysienia plackowatego.
Inna hipoteza mówi o tym, że wypadanie włosów może występować na tle nerwowym i być wynikiem znacznych obciążeń emocjonalnych. Stąd niektóre źródła opisują łysienie plackowate jako schorzenie psychodermatologiczne. (więcej: http://drtrycholog.pl/lysienie-plackowate/)
Nie bez znaczenia mogą być również zaburzenia krążenia w obrębie skóry głowy, zaburzające fazy wzrostu włosów i doprowadzające do ich wypadania.
Ponadto występują dowody na to, że choroba ta jest dziedziczna – pojawia się u bliźniąt jednojajowych i krewnych pierwszego stopnia.
Pierwsze objawy łysienia plackowatego pojawiają się zazwyczaj na głowie i zwykle w młodym wieku. Utrata włosów następuje w jednym miejscu, przez co tworzy się łyse, okrągłe ognisko. Po jakimś czasie pojawiają się kolejne. Na ich obrzeżach często występują ułamane włosy, wyraźnie przewężone na nasadzie. Chociaż w przebiegu choroby dochodzi do powstania stanu zapalnego, wyłysiałe miejsca nie wykazują jego oznak. Skóra się nie łuszczy, nie jest też zaczerwieniona. Sporadycznie występuje lekki świąd.
Jeśli chory nie stracił wszystkich włosów, łysienie plackowate może ustąpić samoistnie. Włosy zazwyczaj zaczynają odrastać po 3-6 miesiącach. Początkowo są pozbawione pigmentu, jednak po kilku tygodniach odzyskują oryginalne zabarwienie. Niestety istnieje możliwość nawrotu choroby.
Łysienie plackowate wprawdzie nie jest w żaden sposób groźne dla życia, jednak znacznie pogarsza komfort psychiczny chorego, mogąc prowadzić nawet do stanów depresyjnych, stąd warto pomyśleć o skutecznej terapii. Leczeniem wszystkich chorób dotyczących włosów zajmuje się lekarz trycholog. Objawy łysienia plackowatego są bardzo charakterystyczne, przez co rozpoznanie zazwyczaj nie nastręcza trudności. Bardziej skomplikowane przypadki diagnozowane są przy pomocy badań: trichogramu (badanie korzenia włosa), trichoskopii (wideotermoskopia) lub biopsji skóry. W terapii stosuje się środki stymulujące mieszki włosowe, środki przeciwłuszczycowe lub kortykosteroidy. Świetnie działa również naświetlanie promieniami UVA lub UVB.
A idźcie wszyscy w jasną cholerę! Jakie jeszcze choroby będę miał?? Łysienie w wieku 35 lat to już jest naprawdę przesada. I wszystko przez tą chorobę Hashimoto, która sprawia, że dosłownie co kilka miesięcy dowiaduję się o kolejnych dolegliwościach, które pojawiają się z dnia na dzień.