Trądzik różowaty pojawia się na skórze twarzy około 40-go roku życia a jego objawy są niezwykle uciążliwe. To nie tylko nieestetyczne zmiany w postaci rumienia, popękanych naczynek czy czerwonych krost na czole, nosie, policzkach czy brodzie, ale również ogromny dyskomfort związany ze swędzeniem, pieczeniem czy szczypaniem podrażnionej skóry. W leczeniu trądziku różowatego niezwykle ważne jest indywidualne podejście do każdego pacjenta. Biorąc pod uwagę fakt, iż na trądzik różowaty cierpi nawet 10% społeczeństwa (głównie to kobiety po 40-tym roku życia), przypadków zachorowań jest wiec wiele.
PROFILAKTYKA
Nie tylko kuracja ma w tym przypadku znaczenie. Oprócz farmakoterapii czy zabiegów zakresu medycyny estetycznej ważna jest też profilaktyka i zapobieganie zaostrzeniom choroby. Niezwykle istotna jest na przykład odpowiednia pielęgnacja skóry.
„Do oczyszczania twarzy należy stosować łagodne i niedrażniące produkty. Preparaty do mycia nie powinny zawierać alkoholu, a stosowana do mycia woda powinna być letnia. Po umyciu twarz powinna być osuszona delikatnie ręcznikiem oraz nawilżona specjalnymi preparatami. Pacjenci powinni unikać stosowania peelingów mechanicznych, a w trakcie dni słonecznych niezbędne jest używanie kremów z filtrem SPF 50+ oraz używanie kapeluszy ochronnych”
– mówi dr n. med. Marta Malek z Clinica Dermatologica.
Pacjenci, u których zdiagnozowano trądzik różowaty powinni wystrzegać się tez innych czynników, które mogą zaostrzać objawy. To między innymi ograniczenie korzystania z sauny, zażywania zbyt gorących kąpieli czy kąpieli w chlorowanej wodzie. Nie zaleca się tez opalania na słońcu ani w solarium. Należy chronić skórę twarzy przed mrozem i silnym wiatrem. Ważna jest też odpowiednia dieta – unikać należy słodyczy, ostrych przypraw i alkoholu.
Sprawdź także: Przyczyny trądziku różowatego
Leczenie
Leczenie trądziku różowatego może przynieść zadowalające efekty tylko wtedy, gdy choroba niwelowana jest we wstępnej fazie jej rozwoju bądź kuracja składa się z połączenia kilku metod. Przede wszystkim stosuje się farmakoterapię – to antybiotyki oraz maści do stosowania miejscowego o działaniu przeciwzapalnym i przeciwbakteryjnym. Coraz częściej stosuje się też zabiegi z zakresu medycyny estetycznej, ogromna popularnością cieszy się laseroterapia, pacjenci są też zadowoleni z serii zabiegów, takich jak mikrodermabrazja, czyli dogłębne ścierania naskórka.
Kto jest narażony na występowanie choroby?
Duże prawdopodobieństwo pojawienia się trądziku różowatego istnieje u osób, które w młodości borykały się z trądzikiem młodzieńczym.
Dużą rolę odgrywają również czynniki genetyczne – choroba może być po prostu dziedziczona. Nie bez znaczenia są zaburzenia hormonalne. To kobiety chorują na trądzik różowaty częściej bowiem to one zaburzenia takie wykazują częściej – nie sprzyja menstruacja, ciąża ani okres menopauzalny. Sporym zagrożeniem są też choroby różnego rodzaju. Okazuje się, że trądzik różowaty częściej występuje u osób z zaburzeniami układu pokarmowego, na przykład u tych, którzy borykają się z wrzodami żołądka czy cierpią na nadkwasotę. W pierwszej kolejności należałoby więc podjąć się leczenia tychże schorzeń. Pamiętajmy też, że trądzik różowaty pojawia się najczęściej pomiędzy 40 a 50 rokiem życia natomiast może rozwijać się dużo wcześniej. Medycy uznają, iż pierwsze objawy trądziku tego typu są zauważalne już w wieku około 20 lat.
Źródła:
- http://studiowizazueffect.pl/dolegliwosci/tradzik-rozowaty/
- http://www.artykulynazdrowie.net.pl/dolegliwosci/tradzik-rozowaty/