Rzeżączka to jedna z chorób wenerycznych. Inną jej nazwą jej tryper. Jeśli chodzi o jej powstawanie to odpowiedzialne za to są bakterie dwoinki „Neisseria gonorrhoeae”, inaczej nazywane są gonokokami. Nazwa dwoinki bierze się z tego, że bakterie te bardzo często występują po dwie w jednej wspólnej otoczce.
Niestety, bakterie te mogą także spowodować zapalenie spojówek, opon mózgowych czy też okostnej. Są to co prawda bardzo rzadkie objawy, ale jednak się zdarzają. Bakterie te uwielbiają ciepłe i wilgotne otoczenie, a miejsca intymne im to zapewniają. Chorobą tą zarazić można się podczas stosunku płciowego, ale mogą one przeżyć nawet do 4 godzin na powierzchniach nieorganicznych, np. na ręcznikach.
Objawy rzeżączki
Rzeżączka u mężczyzn rozwija się o wiele szybciej i można wykryć ją już od 3 do 5 dni od zarażenia. Pierwszym objawem zwykle będzie ropny wyciek z cewki moczowej. Jest to zwykle bardzo bolesne. Dodatkowo, zwykle towarzyszy temu bardzo silne pieczenie. Jeśli chodzi o kobiety, to objawy najczęściej pojawiają się od tygodnia do dwóch od zarażenia. Zwykle są to niewielkie upławy i zapalenie cewki moczowej oraz kanału szyjki macicy.
Jak można zdiagnozować rzeżączkę?
Aby wykryć tę chorobę, należy przeprowadzić badania bakteriologiczne. Materiał do tego badania pobiera się w przypadku mężczyzn z wydzieliny cewki moczowej, a w przypadku kobiet z pochwy. Można również zamówi test PCR na rzeżączkę.
Jak uniknąć zarażenia się rzeżączką?
Aby uniknąć zarażenia, przede wszystkim należy stworzyć związek monogamiczny i nie zmieniać partnerów. Należy unikać kontaktów seksualnych z przypadkowymi osobami, a w razie wystąpienia takiego spotkania, zawsze należy stosować prezerwatywę. Kolejnymi rzeczami, o których należy pamiętać to fakt, aby nie współżyć z osobami w trakcie leczenia, nigdy nie siadać na desce w toaletach publicznych i zawsze korzystać ze swoich przyborów toaletowych. Przy zastosowaniu tych porad zarażenie rzeżączką zostanie zminimalizowane.
Leczenie rzeżączki
Rzeżączkę leczy się przy wykorzystaniu antybiotyków. Zwykle jest to stara, dobra, sprawdzona penicylina. Niestety, niekiedy nie jest on skuteczny i wtenczas też zastosowane mogą być inne antybiotyki, takie jak doksycylina. Niestety, nawet leczona rzeżączka może zostawić swoje ślady. W przypadku mężczyzn może ona spowodować zapalenie najądrzy, prostaty, a nawet opon mózgowych. Jeśli chodzi o kobiety, to powikłaniem rzeżączki może być zapalenie jajników, bądź też stawów. Dodatkowo bardzo trzeba uważać w czasie ciąży, ponieważ rzeżączka w tym okresie może spowodować nawet utratę wzroku przez dziecko.
Rzeżączka u dzieci
Dodatkowo rzeżączka może pojawić się u małych dziewczynek. W ich przypadku do zarażenia może dojść także drogą pośrednią, poprzez stosownie tych samych gąbek co dorośli, przebywanie z nimi w jednym łóżku czy też korzystanie ze wspólnego ręcznika. Zakażenie u dzieci obejmuje przede wszystkim srom i pochwę. W ich przypadku oczywiście stosuje się taką samą kurację, jak w przypadku dorosłych przy wykorzystaniu antybiotyków. Warto jednak pilnować, aby dzieci się nie zaraziły.
U nas na imprezie ktoś się kiedyś dobrze nadzwonił i półgębkiem okazało się, że miał rzeżączkę. Jakie było poruszenie wśród lasek, wszystkie niby nie ten teges, a każda spanikowana, że może się zaraziła! Wtedy dopiero skumałem jak wszystkie udają świętoszki, a tak naprawdę to na każdym kroku jest ostra jazda bez trzymanki tylko każda to w tajemnicy trzyma. A potem rzeżączka i inne choroby.
Hahaha, właśnie dla takiej pruderii powstał pewnie ten serwis e-wenerolog. Jakoś normalnie człowiek nie ma problemów z tym żeby iść do dermatologa czy wenerologa. Ok, rzeżączka to nie jest osiągnięcie do CV, ale też bez przesady – choroba, która może się młodym ludziom przytrafi. Trzeba wyleczyć i tyle a nie czekać nie wiadomo ile, aż pojawią się powikłania rzeżączki czy innych chorób