Czerniak – profilaktyka i właściwa terapia szansą na wyzdrowienie

Czerniak jest niezwykle groźną odmianą raka. Zdarza się rzadko, ale szerzy się szybko i stwarza śmiertelne zagrożenie. Szybciej, niż inne nowotwory daje przerzuty do innych organów, jedynie wcześnie zdiagnozowany daje szansę na wyleczenie.

Nowotwór ten spowodowany jest patologicznym rozrastaniem się melanocytów, czyli komórek wytwarzających ciemny barwnik – melaninę, której rolą jest ochrona skóry przed promieniowaniem ultrafioletowym. Rak może rozwinąć się z istniejącego już znamienia lub na skórze niezmienionej.

Występowanie:

Czerniaki stanowią 10% wszystkich nowotworów skóry. Występują u wszystkich grup wiekowych, choć częściej u kobiet, pomiędzy 40 a 60 rokiem życia. W Europie notuje się 10 zachorowań na 10 000 mieszkańców. Nie jest chorobą genetyczną, niemniej istnieje pewna skłonność do zachorowania na tę chorobę w obrębie rodziny – szacuje się, że w 10% przypadków choroba ujawnia się u krewnych osoby chorej.

Rozpoznanie czerniaka wymaga szczegółowej diagnozy. Obraz kliniczny tej postaci raka potwierdza biopsja skóry, która polega na wycięciu zmiany wraz z otaczającą ją skórą niezmienioną i przebadanie jej pod mikroskopem. Niekiedy istnieje konieczność głębokiego nacięcia skóry w celu usunięcia komórek rakowych i zapobieżenia szerzenia się zmiany.

Aby zapobiec szerzeniu się nowotworu szczegółowo obserwuje się i bada węzły chłonne. Powiększone węzły chłonne – pachowe lub pachwinowe często są objawem wystąpienia choroby, dlatego są poddawane badaniu histopatologicznemu. Jeśli w węzłach chłonnych występuje duża liczba komórek nowotworowych, wówczas istnieje prawdopodobieństwo, że doszło do przerzutów do innych organów.

Niestety, medycyna jest bezradna, jeśli dojdzie do przerzutów do płuc lub wątroby. Jedyną możliwością leczenia jest wówczas chemioterapia – zwykle nieskuteczna.

Szukasz dermatologa? Sprawdź : Dermatolog Gdańsk, Sopot, Gdynia.

W profilaktyce czerniaka niezwykle ważna jest ochrona przed słońcem i niekorzystnym działaniem promieni ultrafioletowych, a także obserwacja własnego ciała – dotyczy to osób, które znajdują się w grupie podwyższonego ryzyka (o jasnej karnacji, posiadających liczne znamiona).

Jakie są rokowania?

Metodę oceny ryzyka opracował w 1970 roku amerykański histopatolog A. Breslow. Według Breslowa grubość guza – stopień inwazji w głąb skóry determinuje szansę na wyleczenie. Grubość guza mniejsza niż 1,5 mm gwarantuje u 90% pacjentów 5-letnią przeżywalność. Jeśli guz ma grubość od 1,5 mm do 3,5 mm, wówczas przeżywalność spada do 70%. Tylko 40% pacjentów, posiadających guza większego niż 3,5 mm ma szanse na przeżycie 5 lat.

Intensywny rozwój medycyny pozwala na coraz wcześniejszą diagnostykę, podejmowane są próby wytworzenia szczepionki.

Wciąż opracowywane nowe metody terapeutyczne dają nadzieję chorym i ich bliskim.

Źródła:

http://drmalek.pl/zabiegi/leczenie-nowotworow-zlosliwych/